Owczarki szetlandzkie to fantastyczne psy o wielu zaletach (które opisałem tutaj), jednakże można też natknąć się na kilka problemów związanych z posiadaniem i wychowaniem owczarka szetlandzkiego.
W tym artykule omówię siedem, moim zdaniem największych problemów, z którymi potencjalni właściciela owczarków szetlandzkich mogą się zetknąć po zakupie swojego psa.
Pozwoli Ci to przygotować się na wprowadzenie swojego nowego owczarka szetlandzkiego do swojego domu i przygotowanie się na pewne zachowania owczarków szetlandzkich które mogą być trudne do zaakceptowania. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat podstawowych wad owczarków szetlandzkich to zapraszam do czytania.
Owczarki szetlandzkie są wymagające w pielęgnacji
Jedną z głównych wad owczarków szetlandzkich jest to, że wymagają częstej oraz konsekwentnej pielęgnacji sierści.
Owczarki szetlandzkie mają długie, podwójne futro które wymaga regularnego szczotkowania i przycinania, aby wyglądało dobrze, i nie sprawiało problemów zdrowotnych naszemu owczarkowi.
Od czasu do czasu owczarki szetlandzkie mogą również potrzebować wizyt u profesjonalnego groomera który poradzi sobie z kołtunami i splecioną sierścią owczarka szetlandzkiego.
Osobiście, lubię czesać swojego owczarka szetlandzkiego ale czesanie ma swoje zalety i wady.
Podstawowa wada jest to, że po zaledwie jednej serii rozczesywania sierści Twojego owczarka szetlandzkiego pozostanie ci masa luźnych włosów twojego psa rozchodzących się po całym domu które trzeba sprzątnąć (a nie jest to takie łatwe).
Dodatkowo, niektóre owczarki szetlandzkie, szczególnie gdy nie były odpowiednie przystosowane do rożnego rodzaju szczotek i grzebieni w młodym wieku mogą po prostu nie lubić czesania.
Jeśli trafiłeś na takiego osobnika to czesanie, czynność która powinna być łatwa i przyjemna, stanie się o wiele trudniejsza do opanowania podczas codziennych sesji pielęgnacyjnych.
Nieodpowiednie czesanie i rozplatanie kołdunów źle wpływa na skóra owczarka szetlandzkiego. Ponieważ, rasa ta jest znana ze splatanej sierści, czesanie i pielęgnacja może być wyzwaniem dla osób które nie posiadały nigdy wcześniej psa, szybko się zniechęcają bądź dla osób starszych które mogą mieć problemy z poruszaniem się.
Owczarki szetlandzkie lubią szczekać…często i wszędzie
Posiadanie owczarka szetlandzkiego może wiązać się z pewnymi minusami. Jednym z nich jest to, że owczarki szetlandzkie lubią dużo szczekać.
Owczarki szetlandzkie są znane z tego, że szczekają kiedy czują potrzebę wyrażenia swoich uczuć i emocji. Może to być irytujące dla ich właścicieli jeśli nie są oni przyzwyczajeni do stałego hałasu.
Jest możliwość nauczenia owczarka szetlandzkiego by nie szczekał, jednak trzeba to zrobić bardzo wcześnie podczas pierwszych miesięcy w rozwoju swojego psa.
Jeśli nie masz doświadczenia w treningu psa, i nigdy nie musiałeś oduczać swojego psa szczekania, to śmiem stwierdzić, że może to być spory problem dla Ciebie jako nowego właściciela owczarka szetlandzkiego.
Jednak, przy cierpliwym treningu w odpowiednim momencie rozwoju szczeniaka możesz nauczyć swojego owczarka szetlandzkiego by panował nad szczekaniem i reagował na swoje otoczenie w cichy lecz nadal radosny sposób.
Warto tutaj dodać, że szczekanie jest naturalnym zachowaniem psów i nigdy nie będziesz mógł pozbyć się szczekania w 100%.
Celem treningu jest zminimalizowanie szczekania i ograniczenie go do momentów w których jest on konieczny. Pamiętaj, by nie karać swojego owczarka szetlandzkiego za szczekanie a jeśli nie odpowiada Ci hałas, to skoncentruj się na treningu i wychowaniu swojego owczarka tak by bardziej odpowiadał Twoim oczekiwaniom.
Owczarki szetlandzkie mogą być nieśmiałe
Owczarki szetlandzkie to rasa psów która może być nieśmiała w towarzystwie a nawet w kontakcie ze swoimi właścicielami.
Chociaż owczarki szetlandzkie mogą być świetnymi towarzyszami dla wielu ludzi, ważne jest, aby pamiętać, że ich zachowanie może wymagać dodatkowej ostrożności, treningu i cierpliwości.
Pomimo tego, że owczarki szetlandzkie są w stanie tworzyć silne więzi ze swoimi właścicielami, ich instynkt może podpowiadać im by być ostrożnym w relacjach z ludźmi a w szczególności z nieznajomymi.
Ważne jest, aby zapewnić swojemu owczarkowi szetlandzkiemu duża ilość socjalizacji i szkolenia już od samego początku, aby lepiej poradziły sobie ze swoją wrodzoną nieśmiałością.
Jeśli jest to możliwe, zabieraj swojego szczeniaka do parku i stopniowo wprowadzaj go w relacja z ludźmi (innymi właścicielami psów, swoimi znajomymi itd) oraz psami. Upewnij się, że każde takie spotkanie jest przyjemne i przede wszystkim, że Twój owczarek szetlandzki nie jest zdominowany przez inne psy podczas ich spotkania i zabawy. Mozę to powiększyć ich wrodzony instynkt do nieśmiałości i sprawić, że będą jeszcze bardziej ostrożne przy kolejnych spotkaniach w przyszłości.
Ponadto owczarki szetlandzkie mogą potrzebować więcej otuchy i pochwał niż inne rasy, aby zbudować swoją pewność siebie.
Owczarki szetlandzkie mogą być podatne na niektóre problemy zdrowotne
Jedną z wad posiadania owczarka szetlandzkiego jest to, że są one podatne na pewne problemy zdrowotne.
Podczas gdy większość owczarków szetlandzkich jest ogólnie zdrowa, niektóre osobniki mogą być podatne na pewne dziedziczne zaburzenia, takie jak choroba von Willebranda, dysplazja stawu biodrowego, postępujący zanik siatkówki i anomalia oka collie.
Ponadto owczarki szetlandzkie są również podatne na inne schorzenia, takie jak epilepsja, alergie, choroby skóry i problemy ze stawami.
Ważne jest, aby potencjalni właściciele porozmawiali ze swoim lekarzem weterynarii o wszelkich znanych zagrożeniach dla zdrowia ich rasy przed ostateczna decyzja o kupnie owczarka szetlandzkiego by byli w pełni świadomi ryzyka oraz byli przygotowani na rutynowe kontrole, badania oraz koszty z tym związane.
Owczarki szetlandzkie mają skłonność do lęku separacyjnego
Owczarki szetlandzkie mogą cierpieć z powodu lęku separacyjnego, gdy są pozostawione same sobie przez dłuższy czas.
owczarki to typ psa pracującego który musi mieć coś do roboty by nie wyłądować swojej energii na nauce niepożądanych zachowań.
Lęk separacyjny to zachowanie która rozwija się gdy owczarek szetlandzki jest pozostawiony samemu sobie na długi czas bez kontaktu ze swoim właścicielem, innymi ludźmi bądź psami.
Stan ten prowadzi do ataku niepokoju który może objawiać się w różny sposób w tym poprzez gryzienie przedmiotów domowych (framug, drzwi, mebli), nadmiernym szczekaniem, ciężkością w oddychaniu, wyciem, jęczeniem i nadmiernym sapaniem.
Jeśli Twój owczarek szetlandzkie wykazuje którekolwiek z tych zachowań, ważne jest, aby porozmawiać z weterynarzem lub specjalistą behawioralnym, aby spróbować rozwiązać ten problem.
Rozwiązanie i praca nad lękiem separacyjnym u owczarków szetlandzkich może się wiązać z długim treningiem oraz dodatkową socjalizacją która może wymagać sporych umiejętności trenerskich, cierpliwości i konsekwencji w szkoleniu.
Jeśli Twój owczarek szetlandzki cierpi na lęk separacyjny, pomocne może być pozostawienie go z towarzyszem, takim jak inny pies, gdy jesteś poza domem.
Owczarki szetlandzkie maja mocny instynkt pasterski
Owczarki szetlandzkie to psy pasterskie i w swojej naturze maja zachowania które mogą stanowić problem dla wielu właścicieli.
W moim przypadku, mój owczarek szetlandzki od najmłodszych lat był zainteresowany pościgiem i zaganianiem ptaków. Stanowi to problem, szczególnie gdy mieszkasz w mieście, gdzie nie możesz spuścić swojego owczarka szetlandzkiego ze smyczy w obawie o jego ucieczkę bądź pogoń za innymi zwierzętami co może zakończyć się wypadkiem.
Jednak zachowania pasterskie nie dotyczą tylko zaganiania dzikiej zwierzyny.
Owczarki szetlandzkie są mocno wyczulone na ruch i dźwięk. Sprawia to, że od razu koncentrują się na wszystkim co się rusza wliczając w to rowerzystów, ludzi biegających w parku, koty a nawet samochody.
Ten instynkt trzeba trenować by owczarek stal się posłuszny. Dlatego należy nauczyć swojego owczarka szetlandzkiego podstawowych poleceń takich jak „stój”, „zostań”, „do nogi” czy „patrz” oraz upewnić się, że nie tylko rozumie te polecenia ale również wykonuje je bez wahania zanim pozwolisz mu na bieganie bez smyczy.
W tym czasie trzeba się uzbroić w cierpliwość, bo nauka owczarka szetlandzkiego posłuszeństwa może potrwać od kilku do kilkunastu miesięcy, a trening behawioralny powinien być kontynuowany przez cale życie psa.
Owczarki szetlandzkie mogą być bardzo czujne
Pomimo tego, że niektórzy mogą się ze mną nie zgodzić w tej kwestii, to wieczny stan czujności może być problemem dla niektórych właścicieli owczarków szetlandzkich którzy szukają psa do towarzystwa.
Jak wcześniej wspomniałem, owczarki szetlandzkie to psy pasterskie i wyczulone są na ruch i hałas. Sprawia to, że praktycznie cały czas oczekują, że coś się wokół nich stanie.
Ich czujność i brak pełnego zrelaksowania może być uciążliwy dla niektórych wcielali szczególnie dla tych którzy są przyzwyczajeni do spokojnego i cichego trybu życia.
Owczarki szetlandzkie potrzebują pracy, dlatego jeśli nie zapewnisz im zabawy bądź treningu same znajda sobie coś do zrobienia.
Ich czujność w połączeniu z duża ilością energii sprawia, że możesz zapomnieć o spokoju i przygotować się na zwiększoną ilość spacerów i ruch na świeżym powietrzu.
Jeśli nie jesteś tego fanem i szukasz pasa który będzie zadowolony z wolnego i ospałego stylu życia, to owczarki szetlandzkie najprawdopodobniej nie będą psem dla Ciebie.